Dwoje nastolatków utyka w pętli czasowej. On chce z niej uciec, a ona wolałaby w niej zostać. Kiedy odkrywają, że mogą ją przerwać jedynie wspólnie znajdując nieznaczne, ulotne chwile, pozwala im to zrozumieć znaczenie tej monotonii i dostrzec szanse na uwolnienie się z niej.